Superblij was ik, toen ik werd aangenomen bij het organisatieadviesbureau. Mijn eerste echte serieuze baan! Het begin van mijn carrière, YES! Niet meer hoeven solliciteren maar nu echt meetellen op de arbeidsmarkt. Op elk feestje kon ik trots vertellen: ik ben organisatieadviseur!

Domper

De domper op de feestvreugde kwam helaas al snel. Als je begint met werken na een periode van studeren, kom je erachter wat werken óók betekent: vijf dagen per week, soms wel tien uur per dag naar hetzelfde kantoor, werken met dezelfde mensen, altijd tussen dezelfde muren. Je komt er snel achter dat twee vrije dagen per week heel weinig is om al die leuke dingen te doen die je voorheen wel deed. Weg is die vrijheid! In het begin begreep ik niet hoe iedereen dat volhield. Ikzelf stortte zo rond drie uur ’s middags in en voelde een enorme vermoeidheid achter mijn ogen prikken. Een power slaapje (wat ik eerder natuurlijk gewoon wel deed) was echter niet mogelijk. Jammer, want er kwam de rest van de middag vaak niet veel meer uit mijn hoofd. Die vermoeidheid verdween gelukkig wel na verloop van tijd.

Vechten voor je plekje

Wat niet verdween was de klemmende gedachte dat ik dit werk de rest van mijn leven zou moeten doen… Ik las stukken, deed mee in adviesclubjes en zocht zaken uit om uiteindelijk de klant goed te kunnen adviseren. Maar er knaagde steeds dat gevoel van: wat doet dit er eigenlijk toe? Maak ik werkelijk het verschil met mijn bijdrage die zo klein is? Ik hoefde nu niet meer te solliciteren naar een baan, maar er wel voor zorgen dat ik meedeed in adviesklussen. Intern mezelf vermarkten en lobbyen voor een plekje in een adviesteam. Daar ontkwam ik niet aan, want al snel kwam ik ook achter het fenomeen ‘declarabel zijn’.

Declarabel zijn zonder ervaring

Declarabel zijn betekende dat je als adviseur zes uur per dag moest kunnen verantwoorden als uren die voor een klant waren ingevuld. Zonder urenverantwoording op die klanten, was je niet declarabel. En ook al was je nog maar net binnen en vers uit de studiebanken, je moest wel declarabel zijn. Ik begon een enorme druk te ervaren en zat met wel duizend vragen over mezelf die ik niet kwijt kon binnen mijn werk. Hoe kon ik nu klanten adviseren zonder enige echte ervaring in de praktijk? Hoe deden anderen dat? Natuurlijk was ik bang hierover te praten. Ik was bang dat ze direct zouden denken dat ik niet goed genoeg was, door de mand zou vallen. Door al die onzekerheid ging ik daar namelijk zelf wel in geloven. De anderen ging het toch zo makkelijk af? Waarom lukte mij dat dan niet?

Doorploeteren of kiezen voor ontslag

Die druk werd alsmaar groter: het gebrek aan begeleiding, zingeving, openheid naar elkaar en de verwachte prestatiegerichtheid zonder eerst goed te kunnen aarden in de praktijk van het bedrijf, leidde ertoe dat ik na een jaar eenzaam ploeteren ontslag nam. In de jaren erna kwam ik erachter dat ik wel gewoon alle kwaliteiten in huis heb om een super goede adviseur te zijn. Naast een goede achtergrond qua opleidingen ben ik zeer gedreven, nieuwsgierig, inlevend, vasthoudend en ja, óók commercieel. Hoe kon het dan toch zo misgaan?

Burn-out risico

Mijn eigen ervaring staat helaas niet op zichzelf. Nu, als ondernemer met een eigen adviesbureau, tref ik regelmatig jonge professionals aan die precies hetzelfde hebben ervaren of nog ervaren. Niet voor niets is burn-out onder jonge hoogopgeleide professionals enorm gestegen de laatste jaren. Dat is mij bespaard gebleven omdat ik ben weggegaan, maar slapen deed ik toen al maanden nauwelijks meer, dus ook ik zat dicht tegen een burn-out aan.

Ondernemen in loondienst

Er wordt veel verwacht van deze jonge hoogopgeleide professionals. Gedurende hun studie krijgen ze nog weinig mee van wat de dagelijkse praktijk van een baan bij een bedrijf echt betekent. Zeker bij de advocatenkantoren, adviesbureaus en accountants wordt verwacht dat je snel je salaris ‘terugverdient’ door declarabel te zijn. Ondernemen in loondienst dus, niets meer en niets minder. Wel met een dienstverband, maar toch. Er wordt van je verwacht dat je snel een eigen klantenbestand op kunt bouwen. Dat betekent netwerken en ‘jezelf verkopen’. Of het bedrijf waarvoor je werkt. Proactief en zelfverzekerd zijn en weten wat je toekomstige klant nodig heeft. Durven uitdragen waar jij voor staat. Klinkt goed, maar… met weinig ervaring en zelfvertrouwen is dit heel erg lastig. Waar sta je eigenlijk voor? Waarom moeten die klanten jou hebben? Je wilt uiteindelijk ook plezier hebben in het netwerken en niet het gevoel dat je een verkooppraatje houdt. Dan wordt het iets waar je een grote hekel aan krijgt.

Klanten die naar jou vragen

En ondernemend zijn en eigen klanten binnenhalen is ook gewoon heel erg leuk! En met wat hulp, advies en toepasbare inzichten is het ook te leren! Hoe fijn is het als klanten ineens naar JOU gaan vragen! Het netwerken en opbouwen van een eigen klantenbestand kan dan ineens heel veel voldoening geven.

Graag geef ik je enkele tips hoe je kunt beginnen met netwerken en het opbouwen van waardevolle contacten.

Tip 1:

Begin bij jezelf: waar loop JIJ warm voor? Heb je een hobby, sport, vrijwilligerswerk waar je graag tijd aan besteed? Elke stichting, vereniging of club is op zoek naar leden die meer willen betekenen. Zie een bestuursfunctie als een kans om nieuwe mensen te ontmoeten met dezelfde passie, maar een eigen en andere werkkring en een heel nieuw netwerk. Laat mensen jou talenten en kwaliteiten ervaren buiten je werkkring, en gaandeweg zal je merken dat je ook op zakelijk gebied elkaar beter leert kennen.

Tip 2:

Vraag goede vrienden, familie, bekenden naar wat ze opvallend aan je vinden. Welke eigenschappen en karaktertrekken zijn kenmerkend voor jou, en in welke situaties wordt dat duidelijk? Wanneer kom jij het beste tot je recht? Zijn er moeilijke gebeurtenissen geweest in je verleden en hoe ben je daarmee omgegaan? Onthoud dat de dingen die je makkelijk afgaan, waar je goed in bent je zelf vaak niet ziet als kwaliteiten, maar als gewoon. Anderen zien die talenten wel.

Tip 3:

Breng je hele warme netwerk eens in kaart, óók relaties binnen je (schoon)familie, op het sportveld, bij vorige werkgevers, of van je studie. Je zult zien dat daar al veel aanknopingspunten liggen om contacten aan te halen en te verdiepen.

Tip 4:

Ga NIET verkopen! Denk ook niet dat je iets moet verkopen. Dat is de slechtste manier om een goede klantenkring op te bouwen! Denk vanuit de wijze waarop je anderen kan HELPEN. Dus toon interesse in anderen, wees inlevend en luister. Maar wees ook niet bang om je eerlijke mening te geven. Zonder je eigen belang voorop te stellen en met respect.

Mijn eerste werkervaring was vast anders gelopen als ik een coach of adviseur had gehad waar ik mijn ervaringen en twijfels mee had kunnen bespreken. Iemand die me had geholpen met het opbouwen van mijn netwerk en samen met mij had gekeken naar mijn eigen wensen en drijfveren en hoe deze binnen het bedrijf vorm te geven. Gelukkig is dat tegenwoordig makkelijker en ook meer geaccepteerd.

Wij hebben een training ontwikkeld, speciaal voor jonge professionals die zich afvragen hoe zij declarabel moeten worden voor de baas. En voor hun werkgevers, die graag investeren in hun jonge talentvolle medewerkers en daarmee in hun toekomstige klanten.

Als je meer hierover wil weten, laat hier dan een berichtje achter of mail me op k.zegers@ikonderneemhet.nl!