Nadat het jarenlang bij een droom was gebleven, besloot Marcia Hilboesen om samen met haar moeder volledig voor hun eigen winkel te gaan. ‘Toen ik mijn baan had opgezegd kon ik mij eindelijk volledig richten op het invulling geven aan mijn grote wens. De combinatie van (woon)accessoires, bloemen en cadeautjes zorgt er voor dat ik een collectie heb die niet onder de grote massa valt en waar ik zelf gelukkig van word.’
Daarmee stipt Marcia direct het punt aan waar voor haar het grootste risico ligt. ‘In mijn hoofd heb ik een heel duidelijk beeld van wat ik wil en wat goed voelt. En daar ga ik dan ook volledig voor,’ vertelt ze. ‘Maar het is afwachten of anderen dat ook mooi vinden of er geïnteresseerd in zijn. Je bent afhankelijk van hoe mensen reageren op wat jij voor ogen hebt. Zeker in het begin was dat voor mij een zeer onzekere factor.’
‘Sowieso is het natuurlijk al een risico om een winkel te beginnen,’ vervolgt Marcia. ‘Ik heb een hoop eigen middelen en tijd geïnvesteerd en gooide met het opzeggen van mijn baan een stuk zekerheid weg.’ Waar Marcia bij haar collectie een duidelijk beeld heeft van wat ze wil, had ze dat ook bij het huren van een pand. Met wederom alle bijbehorende risico’s. ‘We huurden een pand aan het Reitdiep, op het moment dat daar nog geen enkele andere winkel was. Maar wij geloofden heel erg in de wijk en wilden daar onze winkel, punt uit.’
Een uitgebreid ondernemingsplan schrijven heeft Marcia niet gedaan. ‘Als je zaken opstart vanuit een vast plan, ga je al snel vanuit kosten iets creëren. Als ik dat had gedaan, was ik er nooit aan begonnen. Dan had ik veel te veel concessies moeten doen.’ Samen met haar moeder en hulp van haar vader geeft ze uitwerking aan haar eigen ideeën. ‘Dat leidt wel eens tot onzekerheden en risico’s. Natuurlijk kijk ik elke maand op mijn rekening. Gaat het wel allemaal goed? Maar vooral ook omdat we weer een stapje verder willen. Zo hebben we nu een jaar twee meiden aan het werk. Een financieel risico, maar wel weer een mooie stap. Spannend ook. Want de vraag blijft toch altijd: ‘Pakt het zo uit zoals je het in je hoofd hebt?’
Marcia Hilboesen
MASH