Ik ben verzamelaar. Van bierviltjes. Ik wil van alle landen in de wereld waar bier wordt gebrouwen minstens een bierviltje hebben. Inmiddels heb ik bijna 18.000 viltjes uit 107 landen. Leuk is dat veel mensen viltjes voor me meenemen. Zelfs mensen die mij niet kennen, maar van anderen hebben gehoord hoe blij ik word van bierviltjes. Kennelijk vinden die mensen het leuk om een ander een plezier te doen.
Die viltjes hebben ook een zakelijk nut. Allerlei relaties van me nemen viltjes mee van ver weg. Na de vakantie moet je elkaar dan natuurlijk zien om die viltjes ritueel te overhandigen, iets te drinken en bij te praten. Dat praten is meestal ongedwongen en leuk. En ja, dan heb je het onvermijdelijk over zaken. Mijn klanten denken ook tijdens hun vakantie aan mij. Namelijk als ze een viltje zien. Dat is best bijzonder. Afgelopen week was een goede week, met viltjes uit Alaska, Maleisië en Sri Lanka.
De basis van het succes van de viltjes is plezier. Bovendien mis ik als Groninger een gen voor gêne. Door sommigen wordt dat als bot omschreven. Een ernstige misvatting, die flink in de weg zit bij het ondernemen. Als je wat wilt, kun je dat namelijk gewoon vragen. Vragen staat vrij en nee zeggen mag ook. Mijn ervaring is dat als je echt vol bent van iets, die energie besmettelijk is. En mensen zin hebben om iets voor en met je te doen. Mits je natuurlijk wederkerig meedenkt met de ander. Over prille productideeën, nieuwe markten en nieuwe combinaties. In een goede relatie gaat dat vanzelf.
Het beste ondernemersboek dat ik ooit heb gelezen is Schaamteloos plezier van filmacteur Paul Newman en zijn vriend Hotch. Zij stellen de uitstekende vraag: “Waarom zouden we het niet doen?”. In dit geval bottelen van de overheerlijke saladedressings die Paul altijd met passie maakte. In twintig jaar tijd hebben ze meer dan 137 miljoen dollar verdiend voor goede doelen. Zoals vakantieverblijven voor ernstig zieke kinderen. Plezier is echter niet voldoende voor succesvol zakendoen.
De basis is dat je echt iets moet kunnen. Kwaliteit. Of je nou bier maakt of in de dienstverlening zit. Kwaliteit die als onderscheidend wordt ervaren. Met een goed verhaal. En koopkrachtige vraag: een doelgroep die kan en wil betalen. Maar de sleutel voor succes is volgens mij echte aandacht. De enige factor die schaars wordt in een wereld van overvloed is menselijke aandacht. Echte aandacht is onbetaalbaar. Ik denk dat ik maar een bedrijf in echte aandacht ga oprichten. Met het betaalmiddel bierviltjes. Zou ik de wereld dan snel compleet krijgen?
Jan Willem Wolff
Bureau voor Gezamenlijke Ontdekkingsreizen